Fakt czy mit

Opieka: fakt czy mit?

Rola opiekuna nie jest łatwa. Opiekunom mogą towarzyszyć poczucie winy, stres i lęk. Warto zastanowić się, co stoi za tymi negatywnymi uczuciami. Często są spowodowane mylnymi wyobrażeniami – powszechnymi mitami, które podświadomie tkwią w naszych głowach. 
 
Na szczęście poznanie faktów pozwala skutecznie obalić te mity. Pozwoli Ci to podejść do roli, którą pełnisz jako opiekun z większym optymizmem.
„Dam radę bez niczyjej pomocy”
Być może myślisz: „Moi rodzice wychowali trójkę dzieci, więc dam radę zaopiekować się jedną osobą”. Ale opieka nad starszym krewnym z chroniczną lub poważną chorobą jest trudniejsza od wychowywania dzieci. Wynika to z faktu, że opieka nad osobą starszą może być frustrująca, męcząca i przytłaczająca. Rola rodzica jest również pełna wyzwań, ale jednocześnie pozwala obserwować postępy i rozwój dziecka, a także jest pełna chwil radości. Na tym tle opieka nad schorowanym rodzicem może być dużo trudniejsza.
 
Nasza rada:  Nigdy nie próbuj robić wszystkiego w pojedynkę. Szukaj pomocy i wsparcia u innych. Rozmawiaj o swoich zmaganiach ze znajomymi, krewnymi, sąsiadami, innymi opiekunami i profesjonalistami. Proś o pomoc, aby ułatwić sobie opiekę nad bliską osobą.
„Znalezienie właściwych osób do pomocy przy opiece jest łatwe”.
Czasem bywa to łatwe, gdy rodzina i znajomi zaoferują pomoc. Gdy masz do dyspozycji zaufanych i lubianych lekarzy. Gdy wiesz, że zapewniają Twojemu bliskiego najlepszą opiekę i leczenie. Ale nie zawsze jest tak łatwo. Możesz mieć wrażenie, że lekarze, rodzina i znajomi za mało się starają.  
 
Nasza rada: Masz prawo szukać innych osób i lekarzy, jeśli uważasz, że ich troska o Twojego bliskiego jest niewystarczająca. Możesz poprosić znajomych lub bardziej doświadczonych opiekunów o rekomendacje. Możesz poszukać profesjonalnych opiekunów w Internecie. Masz prawo walczyć o komfort swojego podopiecznego, o właściwe leczenie oraz o Wasze zadowolenie.
„Wszyscy wiedzą, jak się czuję i czego potrzebuję”.
Łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że ludzie dookoła Ciebie wiedzą, jak ciężko pracujesz, opiekując się bliskim. Możesz sądzić, że wiedzą, jak Ci pomóc. Ale lepiej tego nie zakładać. Inne osoby nie znalazły się na Twoim miejscu, nie są świadome wszystkich aspektów Twojej pracy i życia z bliskim wymagającym opieki. Czasami nie rozumieją lub nie zauważają sygnałów, które im wysyłasz.
 
Nasza rada: Komunikuj otwarcie, prostymi słowami, jak się czujesz i czego potrzebujesz. Mów szczerze i otwarcie o swoich potrzebach i potrzebach swojego bliskiego. Nie cierp w milczeniu, bo inni nie rozumieją Twojego położenia. 
„Mój podopieczny podupada na zdrowiu. Pewnie jestem złym opiekunem”.
Możesz zadręczać się, że za mało czasu poświęcasz bliskiemu, że złościsz się lub odczuwasz przemęczenie, że nie masz dostępu do najlepszych leków... Pewnie wtedy Twój bliski byłby zdrowszy. Ale to wcale nie musi być prawda.
 
Nasza rada: Spójrz na siebie z wyrozumiałością. Robisz wszystko, co w Twojej mocy, aby być dobrym opiekunem. Jeśli dobrzy specjaliści opiekują się Twoim bliskim, a stan jego zdrowia się pogarsza, nie jest to wina lekarzy. Twoją rolą jest dbanie o komfort i zadowolenie Twojego podopiecznego.  
„Mam za dużo spraw na głowie, aby zostać opiekunem”.
Nikt z nas nie jest gotowy na tę rolę. Gdy zostajemy opiekunami, zazwyczaj nie możemy pozwolić sobie na rezygnację z innych obowiązków. Wciąż musimy pracować albo opiekować się dziećmi. Wciąż musimy dbać o nasze domy. A teraz do swoich obowiązków musimy jeszcze dodać opiekę nad bliską osobą. Tak bywa.
 
Nasza rada: Staraj się nie martwić na zapas: właściwe planowanie pozwoli Ci znaleźć czas na opiekę mimo natłoku innych obowiązków. Doświadczeni opiekunowie wiedzą, że kluczem jest dobra organizacja. Dzięki niej możesz połączyć opiekę z pozostałymi obowiązkami i zainteresowaniami.
 

Jeśli nie wiesz, od czego zacząć, kliknij tutaj i odkryj wskazówki i pomysły, jak stworzyć plan opieki.