Wysiłkowe nietrzymanie moczu – nie tylko po porodzie

Wysiłkowe to najczęstsza postać tej uciążliwej dolegliwości. Polega ono na mimowolnym oddawaniu moczu (w różnych ilościach, w zależności od stopnia zaawansowania) podczas wysiłku fizycznego, związanego z napięciem mięśni brzucha i wzrostem ciśnienia w podbrzuszu. W lekkiej formie może to być zaledwie kilka kropel podczas biegania, podnoszenia ciężarów, kichania lub intensywnego kaszlu czy śmiechu. Natomiast ciężkie wysiłkowe NTM wiąże się z nieświadomym wydalaniem większych ilości moczu nawet podczas chodzenia, stania czy w pozycji leżącej.

Co powoduje wysiłkowe NTM?

Przyczyn wysiłkowego nietrzymania moczu może być wiele, jednak zazwyczaj taka przypadłość pojawia się u kobiet po urodzeniu dziecka. W czasie porodu zazwyczaj zostają uszkodzone lub osłabione , zwłaszcza jeżeli dziecko miało dużą wagę, jeżeli poród był kleszczowy lub nastąpiło pęknięcie krocza (a także niewłaściwie przeprowadzone nacięcie). Poza tym czynnikiem sprzyjającym występowaniu wysiłkowego NTM jest niedobór estrogenów u kobiet w czasie menopauzy i w podeszłym wieku, zaś u mężczyzn – przerost prostaty oraz zabieg wycięcia części gruczołu krokowego. Dodatkowo do powstawania inkontynencji przyczyniają się takie zjawiska, jak otyłość, częste zaparcia, niezdrowy tryb życia, nałogi (alkohol, papierosy), choroby układu moczowego i infekcje pęcherza oraz choroby neurologiczne (np. Alzheimer czy Parkinson).

Leczenie lekkiego nietrzymania moczu

Nawet lekkie może w znacznym stopniu utrudniać normalne funkcjonowanie na co dzień, prowadząc niekiedy do upokarzających sytuacji. Dlatego warto jak najszybciej podjąć leczenie. Duże znaczenie ma dokładna diagnoza – po tzw. badaniu podmiotowym, czyli wywiadzie lekarskim, przeprowadza się serię badań, takich jak ogólne badanie moczu, USG, badanie ginekologiczne (napięcie mięśni wokół miednicy) oraz badanie urodynamiczne (pomiar ilości oddawanego moczu oraz ciśnienia w pęcherzu moczowym i napięcia zwieraczy cewki moczowej). Wysiłkowe NTM w stopniu lekkim można leczyć zachowawczo, przy pomocy fizykoterapii. Do najpopularniejszych ćwiczeń należy trening mięśni dna miednicy (można używać do tego różnego rodzaju ciężarków dopochwowych, np. w formie krążków czy stożków), elektrostymulacja czy biofeedback.

Kiedy konieczna jest operacja?

Operacja jako metoda leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu to ostateczność – wykonuje się ją najczęściej w zaawansowanych stadiach, kiedy inne metody nie zdają egzaminu. U kobiet najczęstszym zabiegiem jest tzw. plastyka pochwy. Poza tym wykonywane są zabiegi laparoskopowe oraz wszczepienia implantów zwieraczy cewki moczowej lub całej cewki.