Informacje dotyczące nietrzymania moczu

Nietrzymanie moczu może odnosić się zarówno do nietrzymania moczu, jak i stolca. Przyczyny nietrzymania moczu mogą się różnić w zależności od tego, czy dana osoba jest mężczyzną, kobietą, osobą starszą czy dzieckiem.

Nietrzymanie moczu to mimowolny przeciek moczu. Stopień mimowolnego popuszczania moczu jest różny u różnych osób z nietrzymaniem moczu. W każdej konkretnej sytuacji nietrzymanie moczu może być dalej diagnozowane w oparciu o istotne czynniki, takie jak rodzaj nietrzymania moczu, częstotliwość i nasilenie. Nietrzymanie kału, znane również jako nietrzymanie stolca, to stan opisujący mimowolną utratę stałego lub płynnego stolca.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu to mimowolny wyciek moczu spowodowany zwiększonym ciśnieniem. Ciśnienie to może wynikać z wysiłku fizycznego lub czynności, takich jak kaszel, kichanie lub śmiech. Wysiłkowe nietrzymanie moczu zwykle obejmuje tylko niewielkie ilości moczu, ale zależy to od tego, jak pełny jest pęcherz i jak wysokie jest ciśnienie w momencie wystąpienia ucisku brzucha.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest zwykle związane z osłabieniem mięśni dna miednicy. Oznacza to, że ważne wsparcie wokół cewki moczowej i pęcherza moczowego nie działa tak, jak powinno, co prowadzi do przeciekania moczu w przypadku zwiększonego ciśnienia.

Jest to najczęstszy rodzaj nietrzymania moczu u kobiet i istnieje kilka przyczyn takiego stanu rzeczy. Kobiety mają krótszą cewkę moczową i słabsze dno miednicy niż mężczyźni. Ciąża i poród są również czynnikiem ryzyka, podobnie jak dziedziczność. Struktury podtrzymujące cewkę moczową, mięśnie i tkanka łączna, ulegają degeneracji wraz z wiekiem, co prowadzi do osłabienia pęcherza.

Istnieją czynniki, które mogą pogorszyć ten stan, ponieważ powodują zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej. Zaparcia, otyłość i przewlekły kaszel w astmie lub COPD (przewlekła obturacyjna choroba płuc) to przykłady czynników ryzyka, które mogą powodować wysiłkowe nietrzymanie moczu.

U mężczyzn operacja prostaty może być przyczyną wysiłkowego nietrzymania moczu. Trening mięśni dna miednicy może zapobiegać i często leczyć wysiłkowe nietrzymanie moczu.r COPD 

Naglące nietrzymanie moczu to mimowolny wyciek moczu, któremu towarzyszy lub bezpośrednio poprzedza parcie na mocz, które jest trudne do odroczenia. Parcie może być bardzo nagłe. Naglące nietrzymanie moczu ma różne formy i poziomy objawów. Na przykład, może skutkować niewielkimi, częstymi stratami pomiędzy mikcjami lub całkowitym opróżnieniem pęcherza.

Osoby mogą zauważyć, że częstotliwość oddawania moczu wzrasta tak, że muszą oddawać mocz częściej niż zwykle 4-8 razy dziennie. Może to również obejmować oddawanie moczu jeden lub więcej razy w nocy, znane również jako nokturia. W niektórych przypadkach trening pęcherza może pomóc w rzadszym oddawaniu moczu. Trening pęcherza może również pomóc uniknąć oddawania moczu w nocy.

Naglące nietrzymanie moczu może być spowodowane wieloma różnymi przyczynami. Na przykład może wystąpić w przypadku niedrożności wylotu pęcherza, takiej jak powiększona prostata lub zaparcia. Innymi przykładami są infekcje dróg moczowych lub picie zbyt dużej ilości wody. Ważne jest, aby uzyskać właściwą diagnozę, niezależnie od rodzaju nietrzymania moczu, z którym masz do czynienia, aby móc zastosować odpowiednie leczenie.

Mieszane nietrzymanie moczu to połączenie wysiłkowego i naglącego nietrzymania moczu. Objawy nietrzymania moczu związane są zarówno z parciami naglącymi, jak i wysiłkiem fizycznym, na przykład kichaniem lub kaszlem.

Nietrzymanie moczu z przepełnienia występuje, gdy pęcherz nie może się całkowicie opróżnić i stopniowo wypełnia się resztkami moczu. Dzieje się tak głównie w przypadku powiększonej prostaty, która powoduje niedrożność ujścia pęcherza. Niedrożność ta uniemożliwia całkowite opróżnienie pęcherza i powoduje zatrzymanie moczu. Pęcherz zostaje znacznie wypełniony moczem, a mechanizm zamykający nie jest w stanie wytrzymać ciśnienia, co powoduje wycieki. Jeśli występuje problem z zalegającym moczem, konieczne jest znalezienie sposobu na opróżnienie pęcherza.

Inną częstą przyczyną jest słaby i nadmiernie rozciągnięty mięsień pęcherza, który nie jest w stanie się skurczyć. To z kolei może być spowodowane czynnikami takimi jak cukrzycowa neuropatia czuciowa, przepuklina dysku lub zwężenie kręgosłupa.

Typowe objawy nietrzymania moczu z przepełnienia to popuszczanie, nadreaktywność pęcherza i pęcherz o niskiej elastyczności. Ból nie zawsze musi być obecny, ale ilość zatrzymanego moczu powinna być znacznie większa niż normalna pojemność pęcherza, która wynosi 300-600 ml.

Czynniki ryzyka obejmują niektóre rodzaje leków, łagodne powiększenie gruczołu krokowego, wypadanie i uszkodzenie nerwów.

Kilka mięśni i nerwów współpracuje ze sobą, aby umożliwić trzymanie moczu i skuteczną kontrolę nad opróżnianiem pęcherza. Uszkodzenie mózgu, rdzenia kręgowego lub nerwów w wyniku urazu lub choroby może wpłynąć na sposób komunikacji między mózgiem a pęcherzem. Powoduje to niezdolność do kontrolowania pęcherza, objawy mogą obejmować parcie na pęcherz, wyciek moczu, ale także trudności z opróżnianiem pęcherza. Nietrzymanie moczu może zatem pojawić się w chorobach takich jak udar, stwardnienie rozsiane lub choroba Parkinsona.

Popuszczanie moczu po mikcji to mimowolna utrata moczu natychmiast po zakończeniu oddawania moczu, zwykle po wyjściu z toalety u mężczyzn lub po wstaniu z toalety u kobiet. Dzieje się tak, jeśli po oddaniu moczu w cewce moczowej pozostaje mocz. Problem ten jest bardziej powszechny u mężczyzn, ale może również dotyczyć kobiet, których mięśnie słabo wspierają cewkę moczową.

Jest to niezdolność do skorzystania z toalety na czas, spowodowana na przykład bezruchu, barierami środowiskowymi, zaburzeniami funkcji poznawczych itp. Czynnikami, które mogą utrudniać dotarcie do toalety na czas, mogą być ograniczona mobilność, zaburzenia widzenia, niezrozumienie, jak dostać się do toalety lub niezdolność do zdjęcia ubrania wystarczająco szybko przed oddaniem moczu. Ważne jest, aby mieć indywidualne i holistyczne podejście do rozwiązań w zakresie trzymania moczu. Oznacza to uwzględnienie wszystkich czynników, niezależnie od tego, czy są one bezpośrednio związane z daną osobą, czy z jej otoczeniem.